ยายักษ์ฆะราชา หมากหานปอง

-----------------------

ยายักษ์ฆราชา หมากหานปอง

"ไม่ใช่ท้าวเวสสุวรรณ"

แต่เป็นนายของภูติผีปีศาจ

เป็นเจ้าแห่งยักษ์ทั้งปวง

แต่ไม่ใช่ท้าวเวสสุวรรณ

ตามคัมภีร์ปถมังสิทธิ 108 ประการ

.

วัตถุมงคลที่ครูบาอาจารย์ทางฝั่งเมียวดี

ต้นตำราวิชาสายพม่า ยักษ์

คือเป็น "ยายักษ์ฆะราชา"

ยักษ์ฆะราชา คือ พญาแห่งยักษ์

.

ยักษ์ก็คือยักษ์ ไม่ใช่ท้าวเวสสุวรรณ

ใหญ่ที่สุดของยักษ์ทางคัมภีร์ฝั่งพม่า

ก็คือ "ยักษ์ฆะราชา" เพราะทางพม่า

ไม่ได้นับถือท้าวเวสสุวรรณ

.

พญายักษ์ฆราชา มีทั้งหมด 2 ชื่อ

ถ้าอยู่ในคัมภีร์ทั่วไปหลายคนเรียก "พญายักษ์ฆะราชา"

บางคนเรียกเป็นมหาแห่งยักษ์ แต่ชื่อดั่งเดิม

ในคัมภีร์ 400 กว่าปี เขียนว่า "ยักษ์ฆะราชา"

เป็นภาษาบาลี ของทางเมียวดี

"ยักษ์ฆะราชา" แปลว่า ผู้เป็นใหญ่แห่งยักษ์ทั้งปวง

.

ยักษ์ฆะราชา ในสมัยอดีตถ้าเราทำอะไรไม่สำเร็จ

เขาเชื่อว่าถูกการขัดขวางจากผีต่าง ๆ

เขาจึงเอายันต์ยาวิชาของยักษ์ฆะราชาไปปราบ

แต่คนที่จะทำยักขราชาได้ ที่พม่าเรียกว่า

"หมากหานปอง" คือ ส้มป่อย

แม้กระทั่งหลักความเชื่อเรื่องส้มป่อย

ก็นำมาใช้ในล้านนาปัจจุบัน

.

"หมากหานปอง มีอิทธิคุณมาจากความเชื่อเรื่อง

ทรพีทรพา มีฤทธิ์ขึ้นมา เกิดจากควาย 2 ตัว

มาขวิดกัน พ่อลูก มะขามไปตกอยู่ที่หลังทรพา

ทำให้พลังอ่อน ส้มป่อยตกอยู่หลังทรพี จึงชนะ

จึงมีความเชื่อว่าผักส้มป่อย หรือต้นส้มป่อย

มีอิทธิคุณในเรื่องของการสร้างพลัง

.

ส้มป่อยที่จะนำมาทำยาของพม่ามี 2 ประเภท

ในการทำเครื่องรางของพม่า

1. ส้มป่อยเดือน 5 คือ "ส้มป่อยเดือน 5 พญาวัน"

คือในวันมหาสงกรานต์ ร่วงหล่นลงมาเอง

นำผ้าขาวไปขึงลงยันต์ นำมาทำ ซึ่งไม่ได้หล่น

มาจำนวนมาก เครื่องรางของขลังเขาจึงมีน้อย

.

อาจารย์แขกทำเครื่องรางมวลสารล้วน ๆ

.

2. ส้มป่อยที่อยู่ใน "ขันครู" ขันครูบาอาจารย์

(ขันผี) ในแต่ละปี จะมีส้มป่อย นำส้มป่อยมาเป็นมวลสาร

เขาเชื่อว่าให้พลังจากแรงครู นิยมนำมาทำเครื่องราง

ของขลังในการทำวัตถุมงคลทางสายพม่า

.

อีกหนึ่งอย่างที่ขาดไม่ได้คือ "ปันปอง"

คือดอกไม้ 1,000 ประการ

คือดอกไม้ทำการไหว้ครู บูชาครู

คือดอกไม้จากขันครูในแต่ละปี

แต่ต้องเก็บให้ได้ 10 ปี และจึงนำมาใช้

จึงจะเป็น 1,000 ประการ นี่คือเหตุผลว่า

ทำไมขันครูต้อง 1 ปี

.

เนื่องจากว่าขันครูที่สูงสุด

ในวิชาสายพม่าคือขันครู 108

เท่ากับว่า ครู 108 ก็จะเป็นครู 1,000 ประการ

.

ในการทำยายักษ์มีการใส่ชนวนมวลสารเก่าลงไป

เป็นจำนวนมาก มากที่สุดตั้งแต่ทำกันมา

ครูบาอาจารย์ในพม่า เชียงตุง ไม่ว่าจะเป็น

เจ้าสล่าอูวิชัยยะ ก็ไม่เยอะขนาดนี้

.

ที่อาจารย์แขกทำขึ้นมาเห็นจากตำราโบราณ

ซึ่งเขาระบุไว้อย่างชัดเจน และในวิชาพม่า

ก็คือปัถมังสิทธิ 108 ประการ จะมีลำดับชั้น

ของยักษ์เอาไว้อย่างชัดเจนว่า

สูงสุดหัวหน้าแห่งยักษ์ คือ "ยักษ์ฆะราชา"

ตำราบางตำราเรียก "พญาสุตะสม"

ที่เป็นเจ้าแห่งยาและยันต์ยักษ์ทั้งหมด

.

ในการที่อาจารย์แขกจะทำ จะต้องใช้

ผงเถ้ายันต์ยักษ์ในคัมภีร์ 108 ประการ

ทั้งหมดอย่างละ 1,000 ในการทำขึ้นมา

จึงจะได้วิญญาณของยักษ์ ตั้งแต่บริวาร

จนถึงหัวหน้าแห่งยันต์

.

ที่สำคัญคือถ้าเรียนการทำหมากหานปอง

ในระบบของธรรมะเจติยะสิทธิ

สิ่งที่ขาดไม่ได้คือ ยาของบรมครูสูงสุด

เราจะขาดไม่ได้ คือยาของ "เจ้าสักกบิล"

ที่เรียกว่า "ยาชนะสิทธิ" คือชนะทุกอย่าง

.

ยานี้หลุดมาจากเจดีย์โบราณ

ไม่มีอยู่ในบันทึกตำราทั่วไป

.

ยาชนะสิทธิแตกออกมาจากในเจดีย์

ที่ย่างกุ้ง และเป็นแผ่นเงิน ครูบาอาจารย์

ได้ทำการคัดลอก วิธีการสร้างยาชนะสิทธิ

ของเจ้าสักกบิลเอาไว้ ว่ายานี้ถ้าใครทำได้

พกติดตัว จะชนะทุกเรื่อง ชนะทุกอย่าง

.

การทำยาชนะสิทธิ หัวใจคือ ชื่อยาชนะสิทธิ ในตำรา

แต่เขาวงเล็บข้างหลังว่า

"คือหัวใจแห่งยันต์ยักษ์ฆะราชา"

.

ยาชนะสิทธิที่ใส่ไปในหมากหานปองเป็นยาที่อยู่ในเจดีย์

ส่วนหนึ่งและถูกรวบรวมโดยตำราของ

อาจารย์แขกส่วนหนึ่งและสร้างขึ้นมา

.

ยาชนะสิทธิ จะไม่ขาดคือ "ชัน"

ชันของพม่า คือชันที่ขึ้นปิดประตูโรงศพ

ชันที่ปิดโลงศพทั้งโลง เพื่อไม่ให้วิญญาณผีออกมา

กะเหรี่ยงโบราณถ้าดุ ๆ จะนำชันไปพอกโลง

เกิดมาจากความเชื่อตัวนี้ คือชันที่พอกโลงกระเหรี่ยงนำมาใช้

เขาเชื่อว่าเป็นยันต์ที่เอาไว้ข่ม

.

"ชัน" ในวิชาพม่าบอกว่ามันคือ "น้ำลาย"ของยักษ์

.

การบูชายักขราชาชั้นสูง แม้กระทั่งการสร้าง

ต้องบูชาด้วยชันก้อน (เป็นหมากการเคี้ยวของยักษ์)

จึงเรียกว่า "หมากหานปอง"

.

เป็นยาที่ออกมาจากคำพูดของยักษ์

.

ยาชนะสิทธิของเจ้าสักกบิลไม่เคยมีใครใช้

.

มียาที่เกี่ยวกับเรื่องการชนะของยักษ์

จากครูบาอาจารย์หลาย ๆ รูป หลาย ๆ คน

มีตั้งแต่อายุ 700 ปี จนถึงอายุเป็น 1,000 ปี

ที่นำมาผสมและสร้างขึ้นมา

.

--------------------------------

--------------------------------

--------------------------------

.

คุณวิเศษของยาหมากหานปอง มีมากมาย

แต่สรุปย่อ ๆ ไว้ในใบฝอย สำหรับคนที่เช่าจะได้ไป

(นำไปอ่านให้เข้าใจ) เป็นวิธีการใช้

กรรมวิธีการใช้โดยละเอียดทั้งหมด

.

ไม่ว่าจะนำไปใช้ถอนคุณไสย มนต์ดำ (มีคาถา)

นำยาไปแช่น้ำและทำน้ำมนต์ (มีกรรมวิธีในการทำ)

.

ควรนำพกติดตัว

ถ้าเรามีความเชื่อว่าท้าวเวสสุวรรณเป็นนายของผี

ยักขราชา คือนายผี มีพุทธคุณไม่แพ้ท้าวเวสสุวรรณ

ยิ่งกว่าท้าวเวสสุวรรณ คือ

ทรัพย์อยู่ที่ไหนจะกินเป็นของเรา

.

เพราะฉะนั้นวิชายักขราชา หมากหานปอง

ในวิชาของทางเมียวดี มีอิทธิคุณเยอะ

.

ร้านค้าที่ทำอะไรไม่เจริญงอกงาม

นำไปทำน้ำมนต์พรม

พืชสวนไร่นา ทำน้ำมันต์พรม

เด็กที่พูดไม่ชัดทำน้ำมนต์อาบได้ (ห้ามกิน)

(หากทำน้ำมนต์ต้องแช่ไปทั้งองค์

ให้ยาละลาย ห้ามเลี่ยม)

.

เวลาทำน้ำมนต์ ธูปหมด 1 ดอก

.

ไม่ให้ผลร้ายกับมนุษย์ ให้ผลร้ายกับผี

รวมถึงเทวดาที่มีสัมมาทิฐิ

คนที่เทวดาประจำตัวไม่รักษา ควรนำไปอาบ

คนที่ทำอะไรไม่ขึ้นเขาเชื่อว่าเทวดาประจำตัวไม่อยู่

เนื่องจากมีผีไม่ดีมาอยู่แทน

.

พกสูง พกต่ำได้หมด

บูชา 1,000 บาท

แบบเลี่ยม 1,200 บาท

.

--------------------------

++

--------------------------

.

.

ปัจจุบันมีคนนำพญาปุริสาท

มาเป็นพญาแห่งยักษ์ของล้านนา

และทางพม่า ทางล้านนารับอิทธิพล

มาจากไทใหญ่ เชียงตุง เป็นหลัก

เพราะทางเชียงตุงสมัยก่อนเป็นของไทย

สรรพวิชาโบราณจะมาจากเชียงตุงเป็นหลัก

โดยแพร่มาทางเถิน เหมือนจังหวัดลำปาง

เพราะสมัยก่อนในการเดินทางมันผ่านเถิน

ข้ามน้ำข้ามห้วยผ่านเถินมา

.

คณะสงฆ์ทางเถินในสมัยอดีตเป็นราชครู

สมัยรัชกาลที่ 6 เป็นมณฑล (ปัจจุบันเป็นอำเภอเถิน)

และก่อนรัชกาลที่ 6 ในสมัยอดีตเป็นเมืองเถิน

เมืองเถินใหญ่กว่าลำปาง เถินมาก่อนทุกชนชั้น

.

ชุมชนเถินมีพวกเครื่องปั้นดินเผา เครื่องสังคโลก

เครื่องลายครามเก่าแก่มากเป็นเมืองตั้งต้น

ของหริภุญชัยโบราณ เป็น 1000 ปี

เถินรับอริยธรรมความรู้ เหมือนเป็นต้นอริยธรรม

วิชาความรู้ในวิชาสายล้านนา

.

มาภายหลังเถินถูกด้อยค่าโดยการเป็นอำเภอเล็ก ๆ

เพราะว่าไม่มีถนนวิ่งผ่าน แต่ไปวิ่งผ่านถนนสายลำปาง

ทำให้ลำปางเป็นหัวเมืองหลัก

.

ในยุคหนึ่งหากพูดตามประวัติศาสตร์

เจ้านายฝ่ายเหนือเหลือแต่ฝ่ายหญิง

ในยุครัชกาลที่ 5 ที่มีบทบาท เพราะ

มาดองกับรัชกาลที่ 5 จากพระมเหสี

กลายเป็นพระสนม เจ้านายฝ่ายเหนือ

จึงถูกยกขึ้นมาให้เด่น ในยุคนั้น

พระนางจามเทวีจึงเด่นตาม

.

กษัตริย์ในสมัยอดีตฝ่ายหญิงก็มียศฐาบรรดาศักดิ์

และยิ่งใหญ่ คนจึงยกจังหวัดลำปางใหญ่ขึ้นไปอีก

.

อำเภอเถินจึงเป็นเมืองเล็ก ๆ ที่คนไม่รู้ประวัติศาสตร์

.

แต่สรรพวิชาส่วนใหญ่

ที่อยู่ในตำราต่างๆ ทางล้านนาโบราณ

ถ้าเก่าจะบันทึกเลยว่า "จากราชครูเถิน"

แม้แต่สรรพวิชาที่อยู่ในเชียงตุงเองก็ยังบันทึกว่า

คัดลอกจาก "เมืองเถิน"

.

สรรพวิชาต่าง ๆ ทางพม่าก็คือพม่า

ทางไทใหญ่ก็คือไทใหญ่

พม่ารับอิทธิพลมาจากยูนาน มาจากจีน มาจากอินเดีย

โดยที่ว่าทางเรือสำเภอขึ้นจีน เพราะฉะนั้นจึงเก่ากว่า

.

ทางปลาย ๆ ของทางพม่า ก็ยังรับอิทธิพลของพวก

ตาลีบัน ยุคแรกแห่งการเผยแพร่พระพุทธศาสนา

จึงยังมีศิลปที่เก่าแก่ซึ่งฝังเอาไว้ในกรุต่าง ๆ

ซึ่งเป็นศิลปตั้งต้นของทางพระพุทธศาสนา

.

เรื่องความเชื่อ เรื่องยักษ์ เกิดมาจากการนับถือผี

ทางพม่า ซึ่งทางพม่าเขาจะมี "นัต"

คือเทวดาประจำตัวเขา หนึ่งในนัตที่เป็นอสูรสูงสุด

ก็คือ "ยักขราชา" เป็นพญาแห่งยักษ์

(เป็นหนึ่งใน 32 แห่งนัต ของพม่า)

.

หากใครเรียนวิชาหัวใจยักขราชา

จะรู้เลยว่าไม่ได้บอกเลยว่าเป็นท้าวเวสสุวรรณ

.

พญายักขราชา เป็นพญาแห่งยักษ์ทั้งปวง

ไม่มีตำราไหนบอกเป็นผู้ที่คุมทิศในพระพุทธศาสนา

หรือเป็นผู้ที่คุมทิศจตุโลกบาลทางวิญญาณไม่มีเลย

.

ปัจจุบัน 4 มหาอำมาตย์แห่งท้าวเวสสุวรรณ

จากการที่อาจารย์แขกค้นคว้าลงไป มีหลักฐาน

มีทั้งหมด 4 อำมาตย์ มีความรับผิดชอบต่างกัน

.

แต่ท้าวเวสสุวรรณหรือยักขราชา

มีพุทธคุณคล้าย ๆ กัน

แต่ถ้าเป็นเรื่องความขลัง ความโบราณ

อาจารย์แขกว่า "ยักขราชา" สูงกว่า

ในเรื่องกรรมวิธีในการใช้ละเอียดอ่อน

ในเรื่องกรรมวิธีในการสร้างก็ละเอียดอ่อนกว่า

.

ปัจจุบัน ลัทธิการนับถือผี

เครื่องรางของขลังไม่ใช่พุทธ

แต่สืบทอดมาจากการนับถือผีบรรพชน

ซึ่งการนับถือผีดิบ คือพม่า เพราะเขา

มีการถือผีแบบชัดเจน

.

พม่ามีการแยกชนชั้นของผีไว้ชัดเจน

มีการแยกพุทธคุณ อิทธิฤทธิ์ของผีชัดเจน

รวมถึงคนที่จะเข้าไปเป็นส่วนหนึ่ง

หรือใช้ "นัต" หรือบูชา "นัต" หรือ

อ้อนวอนขอให้ "นัต" ช่วย เขาจะมี

ละเอียดแบบแผนในการเรียนอย่างชัดเจน

.

พกสูง พกต่ำได้หมด

แบบเลี่ยมพก 1,200 บาท