การพับกระดาษเป็นของเล่นของเด็กและสำหรับผู้ใหญ่ก็ได้ ทำให้การพับกระดาษเป็นศิลปะอย่างหนึ่งของมนุษย์ในเวลาต่อมา

เราอาจเห็นการพับกระดาษเป็นเพียงของเล่นและศิลปะ แต่พิจารณาให้ลึกซึ้งไปอีก ขณะที่เราพับกระดาษจำต้องมีสมาธิ สายตาจดจ้อง ต้องประณีตละเอียดอ่อน เพราะหากผิดไป แม้เพียงมิลลิเมตรก็ไม่สมบูรณ์

แท้จริงแล้ว การฝึกพับกระดาษเริ่มต้นตั้งแต่ฝึกคณิตศาสตร์ วิชาเรขาคณิตเป็นพื้นฐาน มีมุมต่างๆ และเส้นตรงเส้นทแยง เป็นต้น ขณะเดียวกันก็มีเลขคณิตเข้ามาเกี่ยวข้อง เศษส่วน ที่ปรากฏอยู่ในการพับแต่ละครั้ง แม้แต่แบ่งกระดาษก็มีความสัมพันธ์กัน

“ลายคราม” เป็นเด็กไทยเพียงจำนวนน้อยที่คิดวิธีพับกระดาษของตนขึ้น หลังจากได้เห็นรูปแบบพับกระดาษของชาติอื่นก็คิดว่าน่าจะมีแบบของไทยบ้าง วิธีของลายครามที่ฝึกฝนและพัฒนาตั้งแต่อายุยังน้อยในหนังสือนี้จึงปรากฏให้เห็นว่า นักพับกระดาษมีวิธีซับซ้อนจนกระดาษแผ่นเดียวกลายเป็นสิ่งประดับที่ดูงดงามและใช้ประโยชน์ได้ด้วย ผลงานนี้ผู้เขียนได้ประดิษฐ์และรวบรวมตั้งแต่อายุเก้าขวบเรื่อยมา

หนังสือเล่มนี้แสดงให้เห็นว่า เราอาจสนับสนุนเด็กของเราให้เก่งได้ด้วยวิธีง่ายๆ เพียงให้เขาแสดงออกในสมุดไม่มีเส้นบรรทัดเล่มเล็ก