#แค่นิดเดียว

คุณแม่พาทารกน้อยแรกเกิดกลับมาที่บ้าน นัทจังเป็นพี่สาวแล้ว คุณแม่ยุ่งวุ่นวายอยู่กับการเลี้ยงน้อง นัทจังจึงพยายามทำหลายๆ เอง ทั้งรินนมใส่แก้ว ติดกระดุมเสื้อ มัดผม และไกวชิงช้าในสวนใกล้บ้าน ถึงจะทำสำเร็จ “แค่นิดเดียว” แต่นัทจังก็พยายามเต็มที่ แล้วคุณแม่จะเห็นบ้างไหมนะ

-------------------------

“แค่นิดเดียว” เป็นหนังสือนิทานภาพ

เขียนโดย “ทากิมูระ ยูโกะ” คุณแม่ลูกสาม

ถ่ายทอดผ่านภาพวาดฝีมือ “ซูซูกิ นางาโกะ” ซึ่งทั้งเรียบง่ายและมีสีสันอ่อนโยนละมุนละไม

“แค่นิดเดียว” เล่าเรื่องของหนูน้อยนัทจังซึ่งกลายเป็นพี่สาวหมาดๆ เมื่อคุณแม่คลอดน้องชายและพากลับมาที่บ้าน นัทจังเห็นคุณแม่ยุ่งอยู่กับการเลี้ยงน้อง จึงไม่อยากกวน และพยายามทำทุกอย่างด้วยตัวเองเท่าที่มือน้อยๆ พอจะทำได้ แม้จะ “แค่นิดเดียว” ก็ตาม

ทากิมูระ ยูโกะ เขียนนิทานเรื่องนี้จากประสบการณ์ในชีวิตเธอเอง ถ่ายทอดความรู้สึกของเด็กๆ ที่เป็นพี่ได้อย่างกินใจ เล่าถึงการก้าวข้ามความรู้สึกเศร้าสร้อยของการต้องเสียสละบางอย่างเมื่อกลายเป็นพี่ เช่น ความรักและความใกล้ชิดกับแม่ แต่เรื่องราวก็ได้แสดงให้เห็นถึงความรักที่แม่มีให้ลูกอย่างไม่เสื่อมคลายเช่นกัน

เป็นนิทานน่ารัก อบอุ่น และอ่อนโยน ซึ่งจะช่วยสื่อความรู้สึกจากแม่ถึงลูกว่า ไม่ว่าอย่างไรความรักที่ให้ลูกนั้นก็ไม่ได้มี “แค่นิดเดียว” เลย

#รีวิวจากนักอ่านชาวญี่ปุ่น

ตอนฉันอ่านหนังสือเล่มนี้ให้ลูกคนโตวัย 6 ขวบฟัง แกบอกว่า “แม่คะ หนูเข้าใจความรู้ของเด็กผู้หญิงในเรื่องนี้ มันเหมือนกับหนูเลย”

ตอนที่ลูกคนเล็กเกิด ลูกสาวคนโตอยากให้ฉันกอด แต่แกอดทนไว้ จนมีพฤติกรรมถดถอย จู่ๆ ก็ยืนเดินไม่ได้ขึ้นมา

ฉันเลยต้องให้ลูกคนเล็กอดทนสักนิดนึง เป็นเวลาประมาณสามวัน เพื่อจะได้มีเวลากอดลูกคนโตไว้ตลอด

หลังจากนั้นแกกลับมายืนเดินได้ตามปกติ แต่เมื่อได้อ่านนิทานเรื่องนี้กับลูก คนเป็นแม่อย่างฉันก็ยังนึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้นแล้วรู้สึกร้อนวาบขึ้นมาในอก

หนังสือเล่มนี้ถ่ายทอดความรู้สึกของเด็กซึ่งเรามองไม่ค่อยเห็น โดยใช้ภาพวาดอ่อนโยนและเข้าใจง่าย ฉันว่าเป็นหนังสืออีกเล่มที่ยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ

- คุณแสมช วัย 30 คุณแม่ของลูกสาวอายุ 6 ขวบและ 4 ขวบ -

-------------------------

ลูกชายฉันได้เป็นพี่ตอนอายุใกล้จะสามขวบเมื่อฉันคลอดลูกสาวค่ะ

ก่อนน้องจะคลอด ลูกชายพูดกับท้องของฉันทุกวันด้วยความหวังที่เพิ่มพูนขึ้นว่า “รีบออกมาเร็วๆ นะ จะได้มาเล่นด้วยกัน” แต่ความเป็นจริงกลับไม่ง่ายแบบนั้น...

เขาต้องทนเหงาระหว่างฉันคลอดน้องอยู่ที่โรงพยาบาล และพอน้องเกิดมาแล้วก็เล่นกันไม่ได้เลย...

ลูกชายฉันเคยพูดว่า “น้องไม่น่าเกิดมาเลย น่าจะอยู่ในท้องตลอดไป...แม่จะได้ไปสนามเด็กเล่นด้วยกันทุกวันเหมือนเมื่อก่อน”

ถึงอย่างนั้นตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาลูกชายฉันก็ค่อยๆ พยายามทีละนิดๆ จนกลายเป็นพี่ชายผู้ใจดี ส่วนลูกสาวก็ใกล้จะหนึ่งขวบแล้วละค่ะ

ฉันอ่านนิทานเรื่องนี้ให้ลูกชายฟัง พอถึงช่วงสุดท้ายลำคอก็ตีบตันจนอ่านไม่ได้ขึ้นมา

ตัวลูกชายเองก็ชอบหยิบเล่มนี้มาให้ฉันอ่านไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ ที่ผ่านฉันมักจะบอกว่า “แค่รอบเดียวนะ” แต่แล้วก็อ่านให้เขาฟังไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ

- คุณมิกโกะมาม่า วัย 30 คุณแม่ของลูกชายอายุ 3 ขวบและลูกสาวอายุ 0 ขวบ -

--------------