หมวกใบเล็กของเจ้าปลายักษ์

เรื่องและภาพ:จอน คลาสเซน

แปล:พี่ข้าวตู

นิทานที่พูดเรื่องของการ ขโมยของของผู้อื่น ในแบบที่จะทำให้เด็กๆ ได้เรียนรู้ว่า สิ่งใดไม่ใช่ของของเรา ก็ไม่ควรจะนำมาเป็นของตัวเอง

เรื่องของเจ้าปลาน้อยที่ขโมยหมวกของเจ้าปลายักษ์มาเป็นของตัวเอง มันมั่นใจเต็มที่ว่าไม่มีทางที่เจ้าปลายักษ์หรือคนอื่นๆ จะรู้ว่าตัวเองไปขโมยของของคนอื่นมา แต่ความลับไม่มีในโลก เพราะระหว่างที่เจ้าปลาน้อยว่ายไป เจ้าปลายักษ์ก็ว่ายตามมา

เนื้อเรื่องดำเนินไปด้วยภาพและถ้อยคำที่ขัดแย้งกันตลอดที่สำคัญคือบทสนทนาของเจ้าปลาเล็ก หัวขโมยตัวเอกของเรื่องที่พูดคุยกับผู้อ่านหรือเด็กๆโดยตรงทั้งปลุกและปลอบใจตัว ว่าสิ่งที่ทำนั้นไม่ใช่เรื่องผิด หรือหนักกว่านั้นก็คือหาแนวร่วม ...ซึ่งแนวร่วมที่ว่าก็ไม่ใช่ใครอื่น เด็กๆ ของเรานั่นเองที่น่าสงสัยคือ แล้วเด็กๆจะเห็นใจเจ้าปลาเล็กไหมนะ ระหว่างที่อ่านนิทานเรื่องนี้ลองดูใจเด็กๆสิคะว่าระหว่างที่เจ้าปลาน้อยหว่านล้อมนั้นเขามีทีท่าจะคล้อยตามบ้างไหมนิทานเรื่องนี้ได้แฝงแง่คิด และบททดสอบไว้อย่างแยบยลเมื่อคนใกล้ตัว คนที่เด็กๆไว้ใจ คนที่เป็นพวกพ้องได้กระทำความผิด เด็กๆจะตัดสินใจอย่างไร จะหลวมตัวโดยยอมร่วมมือช่วยคนๆนั้นหรือไม่ หรือจะซื่อตรง ไม่โอนอ่อนให้คนผิด แม้จะรู้จักกันก็ตามเมื่อ

ตอนจบของนิทานเรื่องนี้เป็นแบบปลายเปิด ไม่มีคำพูดใดใดว่าเจ้าปลายักษ์จัดการกับเจ้าปลาน้อยที่ไปหยิบฉวยของของคนอื่นมาอย่างไร แต่เชื่อได้ว่าคำตอบของเด็กๆ รวมถึงผู้ใหญ่หลายๆ คน ไม่เหมือนกันแน่นอนค่ะ

อ่านนิทานเรื่องนี้จบแล้วอยากให้ทำความเข้าใจ และพูดคุยกับเด็กๆดูค่ะบททดสอบจากนิทานเรื่องนี้ไม่ง่ายเลยนะคะ แต่รับรองว่า อ่านแล้วสนุกทั้งเด็กและผู้ใหญ่อย่างแน่นอน ส่วนในเรื่องของภาพประกอบนั้น มีทิศทางการเคลื่อนไหวของภาพราวกับได้ดูภาพยนตร์เรื่องหนึ่งเลยก็ว่าได้ สิ่งที่ฟังและภาพที่เห็น จะเกิดเป็นภาพเคลื่อนไหวในหัวของเด็กๆ นั่นคือกระบวนการที่ทำให้สมองพัฒนาโดยที่เรามองไม่เห็นค่ะนิทานชุดนี้มีไว้ติดบ้านรับรองไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ ^ ^

หนังสือเล่มนี้ได้สองรางวัลใหญ่ของวงการหนังสือเด็กในปีเดียวกัน คือ รางวัล Caldecott Medal และรางวัล Kate Greenaway Medal ประจำปี 2013 และยังได้รางวัล New York Times Notable Children’s Book และติดรายชื่อหนังสือนิทานภาพยอดเยี่ยมแห่งปีของอีกหลายสำนักข่าวด้วยค่ะ