“สิ่งที่จะหายคือรูปภาพ ไม่ใช่พ่อกับแม่ ไม่เป็นไร ไม่มีทางที่จะลืมหน้าได้หรอก”

“มันอาจจะเป็นแค่เศษกระดาษเล็กๆ แต่ในนั้นถ่ายทอดสิ่งที่ลึกซึ้งออกมา ทั้งลม แสง อากาศ ความรักและความดีใจของคนที่ถ่ายรูปให้ หรือรอยยิ้มเขินอายและรอยยิ้มยิงฟันของคนที่ถูกถ่าย สิ่งเหล่านี้จะไม่ให้เหลือไว้ในจิตใจไม่ได้ เพราะอย่างนั้นเราถึงได้ถ่ายรูปเก็บเอาไว้”

ชอบย่อหน้านี้มากครับเพราะผมเป็นคนชอบถ่ายรูป🥺✨

🌙 ความจำที่สาบสูญ

แปลจากหนังสือ: The Memory Police 密やかな結晶

ผู้เขียน: Yoko Ogawa

ผู้แปล: อาภาพร วิมลสาระวงค์

ออกแบบปก: Manita Songserm

สำนักพิมพ์: Chaichai Books

จำนวนหน้า: 304 หน้า ปกอ่อน

พิมพ์ครั้งที่ 1 — ตุลาคม 2564

ราคา 340 บาท

บนเกาะไร้ชื่อที่ผู้คนเผชิญกับการหลงลืมเป็นเรื่องปกติ การสาบสูญของสิ่งสามัญ สิ่งสวยงาม และสิ่งที่เคยประทับภาพสำคัญในชีวิต หายไปจากความทรงจำโดยแทบไม่มีใครตั้งคำถาม

“การลบความจำที่ไม่จำเป็นให้หายไปอย่างรวดเร็วเป็นงานที่สำคัญที่สุดของพวกเรา ถ้ายังมีความจำที่ไร้ประโยชน์ก็ไม่ใช่เรื่องปกตินะ จริงไหม” ตำรวจกุมความลับกล่าว

ความจำที่สาบสูญ ฉบับภาษาญี่ปุ่นตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 1994 ต่อมาได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษเมื่อปี 2019 ในชื่อ The Memory Police และได้เข้ารอบสุดท้ายรางวัล International Booker Prize ประจำปี 2020

#ความจำที่สาบสูญ